Loslaten is respect hebben
Het leven heeft mij geleerd om gemakkelijk mensen los te laten die niet op een gelijkwaardige manier hun levenspad lopen als ikzelf. Dat wil niet zeggen dat ik hun pad veroordeel, dat ik niet meer van hen hou of dat ik hen niet zal missen. Nee, het wil gewoon zeggen dat ik respect heb voor mijn eigen reis in mijn leven en dat ik andere mensen niet toelaat om mij te vertragen op mijn pad. Dat is een van de manieren waarop ik mijn vrouwelijk leiderschap leef. En ik ben blij dat ik me de kunst van het loslaten eigen heb gemaakt.
(onder dit artikel kan je trouwens het Werkblad downloaden dat je helpt bij het stap voor stap Loslaten)
Radeloos zonder respect
Vroeger had ik het vaak lastig met het loslaten van mensen. Het is een heel natuurlijk gegeven dat wegen van mensen uit mekaar gaan, gewoon omdat je allebei een nieuwe richting inslaat. Je gaat naar een nieuwe school, in een andere stad studeren of je verandert van job. Steeds radelozer werd ik omdat ik voelde dat die ander en onze vriendschap me ontglipte. Emmers vol met tranen heb ik erom gehuild!, niet beseffende dat ik met het vastklampen totaal geen respect voor mezelf had.
Ik stelde me in het verleden afhankelijk op van de ander en onze vriendschap. Ik maakte de vriendschap deel van mijn identiteit en was ervan overtuigd dat ik er niet zonder zou kunnen. Ik geloofde dat eerst hemel en aarde zou moeten vergaan voordat ons contact zou verbroken worden. En ik deed er werkelijk ALLES aan om in de gratie van die ander te blijven, smekend om te horen en te voelen dat die ander mij graag had en van mij hield.
Doodongelukkige love junkie
Ook was ik er jarenlang van overtuigd dat ik bij mijn man moest blijven omwille van de kinderen die we samen hadden, het huis dat we samen hadden gebouwd, de familie die ons had geholpen met allerlei materiële zaken, het beeld van wat anderen van ons hadden als getrouwd stel,... Allemaal excuses waar ik aan vasthield om niet de waarheid onder ogen te moeten zien dat ik doodongelukkig was binnen mijn huwelijk.
Toen noemde ik het onvoorwaardelijkheid. Nu weet ik dat het pure afhankelijkheid was. Ja, ik beken: ik was een echte love junkie... Ik hoef je er natuurlijk niet bij te vertellen dat dit in de verste verte niet met respect te maken heeft.
De grote ommekeer
De grote ommekeer kwam als een donderslag bij heldere hemel. Tijdens een gesprek met een hele lieve mevrouw - wat een echt sleutelgesprek in mijn leven bleek te zijn - werd ik me ruim 10 jaar geleden bewust van de afhankelijkheidspositie waarin ik me steeds plaatste in mijn contact met mijn toenmalige man en met andere mensen. Tijdens dat gesprek heb ik besloten om bij mijn man weg te gaan. Om ons huwelijk los te laten, om mijn ideaalbeeld "als getrouwde vrouw wordt ik meer gewaardeerd" en "een huwelijk ga je aan voor altijd" los te laten,... Ik besloot daarmee om respect te hebben voor mezelf.
Het Geheim van Loslaten
Ondertussen kan ik gemakkelijk omgaan met het loslaten en schreef er twee jaar geleden een ebook over: "Het geheim van loslaten - 5 stappen die je leven veranderen". Inmiddels (op het moment dat ik dit artikel schrijf) is dat ebook door 2856 mensen gelezen en heb ik er - op velerlei vraag - vorige maand een gedrukte doe-boek versie van gemaakt.
In het doe-boek "Het Geheim van Loslaten" werk je rond 5 stappen om los te laten.
Hieronder kan je het Werkblad downloaden dat je helpt met de 5 stappen van Loslaten.
Download nu het werkblad dat je stap voor stap helpt met LOSLATEN
Heb respect voor jezelf, geniet van het loslaten. Jij verdient het.
Ik gun het jou!
Anja