In het leven gaat het erom er écht voor te gaan. En wanneer je er écht voor gaat, is afwijzing altijd een mogelijkheid.
Afwijzing hoeft niet altijd over grote dingen te gaan zoals niet toegelaten worden voor de opleiding die je zo graag wilde doen, of afgewezen worden door je knappe single buurman.
Dagdagelijkse zaken kunnen er ook toe leiden dat jij je afgewezen voelt. Denk maar eens aan het moment dat je een grap vertelde en er niemand om kon lachen of dat er geen plek voor je werd vrijgehouden aan de lunchtafel.
Afwijzing doet pijn, maar alleen als jij toelaat om het als een pijnlijk iets te ervaren.
(onderaan dit artikel kan je het Werkblad downloaden dat je stap voor stap helpt met LOSLATEN)
Hier zijn 5 tips hoe je op een gracieuze manier met afwijzing kunt omgaan:
1. Pas op de plek
Sta na een afwijzing stil en vraag jezelf af “Wat is er werkelijk veranderd?” Je zult merken dat dit een strikvraag is. Want als je afgewezen wordt, is er niks dat echt verandert. Voordat je je knappe buurman uitnodigde, had je geen date en nadat je werd afgewezen, heb je nog steeds geen date!
Niets is veranderd. Alleen je brein maakt er een big deal van.
2. Waar is het naartoe?
Probeer de afwijzing aan te raken. OK, deze is een beetje vreemd, maar probeer het even. Waar is “de afwijzing”? Is het voor je, achter je? Steek je hand uit en probeer het fysiek aan te raken…
Afwijzing bestaat alleen maar in je hoofd!
3. Volgende poging
J.K. Rowling werd door een tiental uitgevers afgewezen. Stel je voor dat ze na de eerste afwijzing gestopt was! De wereld zou nooit geweten hebben wie Harry Potter was.
Besef dat je na 1 afwijzing of na 100 afwijzingen nog steeds dezelfde persoon bent!
4. Maak je los van de uitkomst
Je voelt je afgewezen wanneer het om iets gaat dat je heel graag wil, maar je voelt niet de afwijzing wanneer het je niet uitmaakt wat het resultaat is. Sterker nog: als het gaat om iets dat je eigenlijk al niet wilde, voel je je opgelucht wanneer het antwoord NEE is.
Stel je voor dat je hoogtevrees hebt en niet wordt uitgekozen om mee te gaan voor een parachutesprong. Zou je je nog afgewezen voelen? Afwijzing is gewoon een verhaaltje dat je jezelf vertelt!
5. Je bent niet je gevoel
Het is niet omdat je je afgewezen voelt, dat je waardeloos bent. Het feit dat je het VOELT, maakt het nog niet tot een waarheid. Afwijzing is geen waarheid; het is gewoon een gevoel. En je BENT niet je gevoel.
Dus onthoud: het is niet de afwijzing die pijn doet. Wat pijn doet, is wat jij gelooft over de afwijzing en de verhaaltjes die jij jezelf vertelt.
Welke tip ga jij toepassen de eerstvolgende keer dat je je afgewezen voelt? Laat het weten hieronder in het reactieveld.
Wil je deze tips delen met andere Pure PowerVrouwen? Bovenaan deze pagina vind je de share-knoppen.
Op jouw Gracieuze Vrouwelijkheid!
Anja
Ontvang het WERKBLAD dat jou helpt bij het stap-voor-stap LOSLATEN
Wel, omdat ik nu niet samen met je keihard Shirley Bassey's "This is My Life" kan zingen...:
Waar wil je het WERKBLAD ontvangen?
Maak je geen zorgen, je gegevens blijven veilig op mijn lijst
Er écht voor gaan, dat is inderdaad ook mijn motto. Tegenwoordig pas ik bij professionele afwijzing altijd de volgende tip toe. Ik hou mezelf voor dat “de andere partij niet weet wat ze missen, heel jammer voor hen”. En voor mezelf komen er nog wel andere, mogelijks wel betere kansen. Werkt altijd! Warme groeten, Myriam
Goed verhaal! En ik ben er helemaal mee eens!
Ik moest glimlachen toen ik dit las omdat het zo herkenbaar is. Het is waar dat er niets aan de situatie verandert door afwijzing, maar het is de teleurstelling die dan zo groot is en ja, dat is een gevoel. Deze nieuwe manier om ernaar te kijken, zeker het proberen waard. Bedankt.
Mooi stuk! Twee aanvullingen.
1) Soms kan het ook goed zijn om uit te zoeken waardoor de afwijzing ontstaat. Feedback vragen. Misschien is het iets kleins dat je eigenlijk gemakkelijk kunt veranderen, waardoor de uitkomst een volgende keer anders is. (Bijv: de ander voelt zich niet aangesproken en haakt af, want je vertelt alleen waarom iets voor jou zo interessant is.) Niet te snel denken dat het zwart/wit is, honderd procent goed of fout, al is dat vaak wel verleidelijk.
2) Accepteer dat het óók echt balen kan zijn als afwijzing betekent dat je opnieuw moet beginnen / verder moet gaan, ipv afronden. Dat kost immers tijd en energie die je (dus) niet aan andere dingen kunt besteden, terwijl je je misschien wel daarop had verheugd!
Sowieso: Je gevoel mag er, m.i., best zijn. Het is meer hoe je dat ‘labelt’ en wat je ermee doet: laat je je leven erdoor bepalen, laat je je erdoor verlammen? Altijd maar móeten relativeren, blij zijn en geloven in jezelf kan ook knap vermoeiend worden.
Lukt dat je dus niet, zet dan eens de kookwekker en gun jezelf vijftien minuten ‘nu-even-niet’. Dat kan enorm opluchten. Juist iets niet mogen voelen/denken maakt het soms onnodig tot een gevecht met jezelf. Je hoeft niet perfect te zijn. Maar blijf niet in die gevoelens steken. Omdat het inderdaad je gedachten over je gevoel en/of situatie zijn die iets maken tot wat het is!
Als het zo op een rijtje staat maakt het me duidelijk dat voor mij afwijzing niet meer bestaat. Ik ben toch niet gek om me dat zelf aan te praten. 🙂
Heerlijk …wat een gevoel van vrijheid!
Dankjewel.
Groet Patricia
Mooi geschreven, waarvoor dank Anja.
Mijn motto’s zijn “pluk de dag maar laat mooie momenten doorgroeien” en
“het leven is een groot cadeau enkel je moet weten hoe de strik ervan af te halen”.
En om te leren moeten we pijn soms ervaren en laten zijn maar niet bezit over ons laten nemen.
lieve groeten Anneke
Ik begrijp je volledig, alleen, op relatie- en liefdesvlak is dit niet altijd zo evident. Het zou betekenen dat we oppervlakkig voelen. En vat maar eens niet persoonlijk op dat je partner ineens niet meer verder wil.
We mogen ook niet vergeten dat we ondanks alles allemaal hunkeren naar goedkeuring en erkenning.
Het is belangrijk om in je kern te blijven, dat is een essentie, doch ik vind het ook gevaarlijk arrogant te denken dat ik niemand zou nodig hebben. We kunnen als we diep geraakt zijn niet zomaar de pijn dumpen. Dan zijn we onszelf iets aan het wijsmaken. Dus ja, voor kleine dingen, voor dieperliggende zaken is er naar mijn gevoel toch een iets sterker recept nodig…
Natuurlijk word je wel eens afgewezen, er zijn zo vreselijk veel sollicitanten/werklozen op het moment. Ik reageer vaak op een afwijzing door middel van een e-mail waarin ik bijvoorbeeld vraag welke ‘onderdelen van mijn profiel niet aansluiten bij de wensen van de opdrachtgever’, en of men mijn gegevens bewaart voor een eventuele volgende vacature. Daarnaast wens ik de contactpersoon én de kandidaten die wel geselecteerd zijn veel succes met de verdere procedure.
Meestal levert dat een positieve reactie op, en door er zelf op deze manier mee bezig te zijn hou ik er zelf ook een overwegend positief gevoel aan over.
Mooi wat je zegt, Marijke! Deze neem ik voor mezelf mee!! Zo had ik het nog niet bezien op werkgebied. Ik ben zoveel keer afgewezen op een sollicitatie (niet meer op twee handen te tellen). Ik vraag dan wel waarom ik niet weerhouden word, maar zeg nooit veel succes omdat ik mij telkens slecht en gefrustreerd voel…
Afgewezen worden door iemand die je heel nauw aan het hart ligt, en ongedefinieerde angst voor je liefde heeft…dat onverschillig aan je laten voorbijgaan, lijkt mij eerder de waarheid oneer aandoen…Problemen lost men niet op door ze te ontlopen…maar juist door ze te doorleven en systematisch aan te pakken…helaas heeft niet iedereen de kracht, de moed, het inzicht in het zelf om te zien dat men door eigen angsten op anderen te projecteren de andere er behoorlijk schade mee toebrengt…soms is afstand nemen de enigste weg om jezelf voor zulke mensen hun dwaling te beschermen…ook al is die dwaling van een geliefde erg pijnlijk om deze een plaats te geven, te vatten, te laten zijn…