Laten we het onder ogen zien: we blijven allemaal wel eens vasthangen aan de spoken uit het verleden. En dat is helemaal OK; je bent ten slotte een mens met emoties. Als je je leven met volle teugen leeft, is het heel natuurlijk dat je van tijd tot tijd blijft hangen bij dat wat geweest is.

Maar wanneer je verlangen om in het verleden te blijven hangen, je toekomst gaat bepalen, heb je grote kans dat je een ongezonde – en misschien zelfs eindeloze – strijd aangaat met het anker dat je vasthoudt en je tot zinken kan brengen.

​Onderaan dit artikel kan je trouwens ​het Werkblad downloaden dat je helpt bij stap voor stap LOSLATEN.

Ik ben altijd hooggevoelig geweest. Emoties en sferen voel ik vaak haarfijn aan. “Handig”, denk je misschien. Zelf heb ik het echter meestal als een last ervaren. Ik had het moeilijk om gebeurde zaken los te laten.

Kans om los te laten

Nu was ik vorige maand in een training waar ineens de puzzelstukjes rond mijn hooggevoeligheid in elkaar vielen. Ik kwam in een herinnering terecht waar ik als 5-jarig meisje een plotse onveilige situatie meemaakte. Dit was blijkbaar voor mij als klein meisje zo een grote schok, dat ik onbewust heb besloten om vanaf dat moment steeds mijn voelsprieten uit te steken naar mijn omgeving, zodat ik “het gevaar” altijd zou voelen aankomen.

Wat was ik blij met die ontdekking, want tegelijkertijd gaf me dat ook de mogelijkheid om dit oud patroon los te laten. Ik kan nu veel gemakkelijker mijn hooggevoeligheid aan- en uitschakelen wanneer ik dat zelf wil, wanneer het mij uitkomt.

En ik besef nu dat ik die hooggevoeligheid in het verleden zelf gecreëerd heb, door onbewust aan de oude herinnering vast te houden.


Loslaten is niets anders dan niet meer vasthouden

​Of je nu een relatiebreuk, een tragisch verlies van een dierbare of een reeks tegenslagen meemaakte, sommige mensen, plaatsen of dingen houden je waarschijnlijk vast aan het verleden. Deze tips kunnen je helpen om het verleden los te laten en verder te gaan met je leven:

1.   Laat ​de bel rinkelen

Als je met je gedachten in het verleden blijft hangen, stel jezelf dan de volgende vragen: Waarom is deze situatie zo belangrijk voor me? Welk voordeel biedt dit verhaal uit het verleden mij? Wat kan ik doen om deze herinnering te accepteren en verder te kunnen gaan?


2.   Stop met cirkelen

Hou jij ervan om te blijven rondcirkelen in het verleden in de hoop een nieuw inzicht op te doen of te horen wat je graag wil horen? Ik kan je verzekeren: dat werkt niet! Je geraakt hierdoor zelfs nog meer verstrikt in het verleden.
Als je stopt met jezelf steeds weer het verhaal te vertellen, zal je meer en meer beseffen dat jij degene bent die de controle over jouw leven heeft. JIJ hebt de kracht om los te komen van je verleden.


3.   Zet het om in woorden

Je hoeft geen bestseller auteur te zijn om je gevoelens op papier te zetten. Neem gewoon een pen en zet alles op papier wat in je opkomt en wat je wil vertellen tegen “het spook in je hoofd”. En nu komt het lastige stuk: vernietig het papier. Verscheur het of verbrand het zelfs.


4.   Wie doet er werkelijk toe?

Ga eens na voor jezelf: wie is er écht voor jou? Wie is er nú belangrijk in jouw leven? Doe je best om degene die er ooit voor je was, maar je nu niet meer dient, naar de achtergrond van je gedachten te verschuiven.


5.   Afschakelen en verbinden

Door je af te schakelen van de spoken uit je verleden, geef je jezelf het mooiste cadeau: de verbinding met jezelf. Dus open dat doosje uit het verleden, kijk naar de inhoud op een alles-accepterende manier, en laat deze inhoud los.


Het verleden hoeft jou niet klein te houden. Als jij ervoor kiest om het verleden los te laten, neem jij de verantwoordelijkheid voor je eigen leven op en zal je merken dat de dingen gemakkelijker gaan.

Welk stukje verleden besluit jij om NU los te laten? Deel het in het reactieveld hieronder met de andere Pure PowerVrouwen.

Op jouw succes!
Anja


Ontvang het WERKBLAD dat jou helpt bij het stap-voor-stap LOSLATEN

Wel, omdat ik nu niet samen met je keihard Shirley Bassey's "This is My Life" kan zingen...:

Werkblad loslaten - Pure PowerVrouwen

​Waar wil je het WERKBLAD ​ontvangen?

​Maak je geen zorgen, je gegevens blijven veilig op mijn lijst

  • Irma Verdonk schreef:

    Bedankt voor deze tips Anja. Vooral het op papier zetten lijkt me heel erg bruikbaar.
    Mijn spook uit het verleden is mijn schoonmoeder. Ze zegt vaak dingen tegen me die me echt kwetsen en waar ik dan ook echt van kan wakker liggen.
    Als het me weer gebeurt, ga ik het opschrijven en het papier vernietigen.
    Wish me luck!

  • Anja schreef:

    Dat is een goede intentie Irma!
    Ik duim voor je mee!

  • Mijn hooggevoeligheid heeft me in het verleden vaak beschermd tegen het over mijn grenzen (laten) gaan. Omdat er soms heftige fysieke verschijnselen bij waren, ben ik er ook wel eens bang van geworden. Op dit moment vind er een ommekeer plaats. Ik kijk, luister, accepteer en ik gebruik de hooggevoeligheid nu meer als kracht. Het geeft me aan wanneer ik een grens voor mezelf wil trekken. Dit geeft enorm veel rust en vreugde!
    Ik herken me dus volledig in jouw verhaal Anja. Bedankt.

  • Yvonne schreef:

    Anja, prima tips. Fijn dat je jouw ervaring met anderen wil delen. Ik wil graag nog een tip toevoegen. “Een andere kijk op gebeurtenissen uit het verleden.” Bekijk situaties uit je verleden ook eens door de ogen/bril van anderen/betrokkenen, of kijk eens op een afstandje (letterlijk en figuurlijk) naar hetgeen je in het verleden is overkomen. Het is niet afstandelijk, maar als je gevoelig bent kan je het beter behappen. Het principe om een situatie 180 graden te draaien kan ook helpen een situatie anders te beleven. Op mijn 28ste heb deze handvatten gekregen en nu ik 52 ben, pas ik deze methodes nog steeds toe. Zo houd ik overzicht in mijn leven en stroomt er niet onnodig veel energie naar gebeurtenissen uit het verleden waar ik toch niks meer aan kan veranderen. Yvonne

  • Kim schreef:

    Ik zit zo vast, zie als een berg op om je tips toe te passen (schrijven etc). Maar wel mooie benadering. Bedankt!

  • marleen schreef:

    Beste Kim
    Ik begrijp je volledig. Eerste stap is accepteren hoe je je nu voelt en als dat wil zeggen dat je het gevoel hebt vast te zitten, dan is dat OK.
    Hoe ziet jouw berg er uit? Kijk eens waar je een paadje kan vinden, of misschien al gewoon een rustplaatsje aan de voet van de berg om tot rust te komen en de kracht van de berg te voelen!
    Je hebt al een eerste stap gezet want je bent je er al van bewust dat je vastzit! Dus je bent al ondeweg! Succes en hartegroet

  • gena schreef:

    Ik reageer eigenlijk omdat mijn *ex*vriend zijn verleden niet kan loslaten, leeft ook nog zoals in 1975, zijn inboedel bedoel ik dan. Hij kan maar niet begrijpen hoe mensen met elkaar omgaan, heeft ook vaak kritiek op mij en negeert mij nu al meer dan een week. Ik heb iets gezegd volgens hem, dat hem gekwetst heeft, maar hij verdraait mijn woorden. Hier ga je kapot aan. Als ik bel neemt hij niet op, als ik sms antwoordt hij niet. Hij heeft het er moeilijk mee dat ik exen heb, waar ik nog tegen praat. Ik zou hem beter loslaten, maar het is en blijft moeilijk als je zo genegeerd wordt.

  • Sofie schreef:

    Het is ongelooflijk fijn om te voelen wat het met je doet als je het verleden los hebt kunnen laten. Het voelt aan als een keerpunt in je leven. Ik had veel schrik om dat doosje open te maken, maar het kijken naar de inhoud en het daarna ook los laten is een echte bevrijding. Sterker nog, ik had schrik om de dagen na dit keerpunt weer te vervallen in oude gewoontes en gedachtes. Maar tot de dag van vandaag voelt dit nieuwe leven echt als nieuw aan.
    Geef aandacht aan dat doosje. Maak er even tijd voor. Je kan dit alleen, of samen met Anja. Het is de moeite waard! JIJ bent de moeite waard.

  • Sofie schreef:

    Geen simpele jongen die *ex*vriend van jou. Wat je je eens moet afvragen: is hij de moeite waard. En het antwoord is voor alle duidelijkheid niet per definitie nee. Afhankelijk van je antwoord kan je je energie in hem blijven pompen. Maar hou in de eerste plaats van jezelf. Als hij kritiek op jou heeft is dat ook niet per definitie waar. Laat je niet door hem in een negatief zelfbeeld komen. Is hij niet de moeite waard, dan sluit je misschien best dit hoofdstuk af. Wat het ook is geworden, blijf trouw aan jezelf. Je bent je eigen beste vriend. Succes

  • Sofie schreef:

    Oh Marleen, wat een mooi antwoord. Ik kreeg tranen in mijn ogen toen ik het las! Ik denk dat ik vanaf nu ook af en toe op zoek ga naar zo’n padje. Ik ben blij dat ik jou tekst heb gelezen. En Kim, ik hoop dat jij ook reeds het padje gevonden hebt. Veel goede moed!

  • Sofie schreef:

    Dag Yvonne, ik heb deze techniek ook met Anja mogen ervaren en het had ook een impact op mij! Het is fijn om te lezen dat jij het nog vaak toepast in je leven. Ik heb het sinds toen nog niet heel bewust gedaan, maar als zich nog eens een herinnering opdringt ga ik zeker aan jou denken en het nog eens toepassen. Vele groetjes! Sofie

  • Sofie schreef:

    Dat accepteren is zo iets krachtig in het leven. Bijna een rode draad. Accepteren van negatieve gevoelens, accepteren van complimentjes, accepteren dat bepaalde dingen nooit zullen veranderen… Jou tekst heeft me dit inzicht gegeven! Bedankt

  • mira verbiest schreef:

    Situatie: het me enorm schuldig en verdrietig voelen over het feit dat ik boos werd en zeer ongeduldig was met mijn dementerende moeder, daardoor raakte ze nog meer ontredderd, haar de dag daarna niet bezocht en zij de dag daarna overleed, terwijl niemand me kon bereiken omdat het nog geen gsm-tijdperk was,… ik raak er niet uit …

  • Thea schreef:

    Het is pas gisteren gebeurd, dus heb ik nog tijd nodig voor ik het van me af kan zetten: mijn vriendinnen laten me vallen en kiezen voor een vriendin waarvan ik afscheid had genomen omdat ze me in de steek had gelaten. Je woorden hebben me al een beetje getroost, nu nog de kracht vinden om jouw adviezen op te volgen. Dank voor je wijze woorden!

  • Anja schreef:

    Het is mooi Sofie, hoe je je verleden symbool ziet staan in de vorm van een doosje.
    Ik bewonder de moed die je hebt om naar de inhoud te kijken, er je lessen uit te trekken en de volgende stappen in je ontwikkeling te maken.

  • Anja schreef:

    Dit is natuurlijk een bijzonder triestige situatie, Mira. Toch is het goed om te beseffen dat boosheid, verdriet en andere emoties menselijk zijn. Stop met jezelf verwijten te maken. Aan het verleden kan je niets veranderen. Wel heb je op ieder moment van iedere dag de keuze hoe je omgaat met de dingen uit je verleden.
    Ik wens je veel sterkte!

  • Anja schreef:

    Ik wens je veel kracht Thea.
    Wanneer je zelf groeit, kan het voorkomen dat je afscheid moet nemen van mensen die niet meer passen bij je oude leven. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat dat niet pijnlijk zou zijn. Op lange termijn is het wel vaak het beste…

  • Vera schreef:

    In onze, wat langer bestaande relatie, heb ik al vele malen mooie tips van jou mogen ontvangen. Zo heb ik ook heel veel gehaald uit de familieopstelling bij jou. Mijn mening is dat jouw aanpak heel goed is. Niet te sturend maar wel op tijd vragen stellen en dilemma’s naar voren brengen. Wat mij geholpen heeft om mijn verleden te kunnen loslaten is eerst opschrijven wat mijn (90% negatieve) beleving en overtuiging was en daarna mij aangezet om alle negatieve zaken om te zetten in positieve punten en kracht die ik juist door mijn verleden ontwikkeld heb. Als ik nu over die tijd praat kan ik positief zijn en zelfs trots op de kracht die ik daardoor heb ontwikkeld.

  • Anja schreef:

    Dankjewel voor je fijne reactie Vera. Fijn om te horen dat het zo een grote en bijzondere ommekeer heeft gebracht voor je.

  • karlien schreef:

    Beste Anja

    Bedankt voor de tips, ik hang al 7 jaar vast in de scheiding van mijn ouders en elke keer bij elke tegenslag komt dit weer allemaal naar boven. Het is zelfs zo erg geworden dat mijn beste vriend zei dat het zo niet meer verder kon dat hij wil verder gaan en in het heden en de toekomst leven en dat ik liever bleef hangen in het verleden en dat het daarom nooit wat zou worden. Dit is nu exact de reden dat ik een einde wil maken aan het verleden. Ik wil terug gelukkig kunnen zijn en niet steeds bang hoeven zijn dat mijn verleden de kop weer op zou steken.
    Ik ga de tips nu 1 voor 1 opvolgen en alvast bedankt.

    groetjes

    Karlien

  • Yvette schreef:

    Hoi ik zou willen loslaten dat ik een moeder gecreëerd heb in mij om mij te beschermen. Ooit had ik dit nodig, dit heeft me toen geholpen maar nu doet ze me geen dienst meer namelijk ben zelf mama geworden. Ik zou haar graag willen loslaten

  • Pascal schreef:

    Wat als het probleem niet een individu is, maar een periode…? Heb al gans mijn leven zonder enige verklaring af en toe opwellingen of zo momenten dat ik psychologisch terug in de tijd gekatapulteerd word naar mijn tienerjaren en deze momenten ook “letterlijk” gevoelsmatig her-beleef… Ik herinner me ieder detail en begin steeds te huilen… Strenge tot normale opvoeding gekregen, niets tekort gehad denk ik… Ben nu 46 en de frequentie verhoogt naarmate de jaren voorbij gaan.

  • Jan-Cees schreef:

    Hoi Yvonne,
    Zou je dit wat concreter / praktischer uit kunnen leggen?
    Wie bedoel je met andere betrokkene.
    Degene die met de gebeurtenissen uit het verleden te maken hebben?

  • carolien schreef:

    Ik draag een hoop trauma’s met me mee, vooral uit mijn jeugd, maar ook van een huwelijk met een zeer dominante man. Ik ben al jaren met therapie bezig maar ik blijf maar in het verleden en het onrecht wat mij is aangedaan. Die pijn is er elke dag en ik moet elke dag vechten om mijn dag door te komen. Huwelijk na 35 jaar stuk, plots verlaten, en baan kwijtgeraakt. Mensen om mij heen snappen niet hoe dat voelt. Ik weet niet hoe hieruit te komen, mijn hoofd en lichaam zijn leeg van verdriet.

  • Andy Meeus schreef:

    Hoi, ben Andy,
    In de afgelopen jaren heb ik t een en ander te verduren gekregen.
    Het ergste blijft de dood van mijn vriendin vorig jaar, wat overeenkomt met de dood van mijn beste vriendin iets meer dan acht jaar geleden. Ik vind je tips goed omschreven en ga ze zeker proberen toe te passen. Deze twee meiden houden me, ondanks dat ik hen graag zag, nog steeds elke dag/nacht bezig. Ik zou zo graag verder willen gaan met mijn leven zonder elke dag opnieuw achteruit te moeten kijken om dan te moeten concluderen dat zij niet meer achter me staan (fysiek dan).

  • Anoniempje schreef:

    Ik zit met net hetzelfde probleem. De relatie met mijn man gaat eraan ten onder en zelf ga ik eraan kapot. Het mens heeft me zelfs twee keer geslagen tijdens de laatste confrontatie, waarin ze eindelijk – na twaalf jaar – eruit spuwde wat ik al die tijd al had aangevoeld. Héél moeilijk om twaalf jaar van psychische terreur zomaar naast je neer te leggen…

  • Leen schreef:

    Beste Anja,

    Momenteel is het zo ontzettend moeilijk….Heel mijn leven al gedaan wat anderen willen zonder aan mezelf te denken. 1 mislukt huwelijk en daarna nog 2 mislukte relaties waarin ik heel veel meegemaakt heb. Eerder de meid des huizes dan een partner.
    Nu heb ik iemand leren kennen die begripvol is maar…..hij wil praten….en dat is net zo moeilijk. Ik weet niet wat te zeggen, terwijl er zoveel gebeurd is in mijn leven…ik weet niet hoe ik eraan moet beginnen….Heb zo bang om hem kwijt te geraken…ik wil niet meer mislukken maar gelukkig worden! Ik moet leren praten….maar dat is heel moeilijk als je altijd hebt moeten zwijgen. Ik hoop een oplossing, een stappenplan om te leren praten te vinden…

  • Didi schreef:

    Zeer herkenbaar Carolien.
    Ik worstelde al jaren in een slecht huwelijk met een dominante imponerende intimideerde EX ondertussen. Scheiden was de beste maar moeilijkste beslissing ooit. Lang aanslepende familieruzies over geld zetten mij nu ook vast. Mijn ex en mijn familie wisten mij perfect te domineren.
    Mijn eigenwaarde zat feitelijk al bij de opvoeding onder nul.
    1,5j therapie heeft mijn IK terug bovengehaald.
    Mijn eigen zaak/mijn passie staat door deze aanslepende situatie ook op het spel zodat ik nu -na lang vechten tg burn out- in depressie zit. Dus carrière switch zit er aan te komen. Maar zie nog geen pad momenteel.
    Gelukkig heb ik de volle steun van mijn kids en mijn echte! vrienden.
    Moeilijk om het verleden los te laten maar het is the only way to hapiness. Yoga en meditatie is voor mij een grote hulp afgelopen jaren. Een aanrader voor iedereen.
    Anja, jou tips zijn zeker bruikbaar.
    Thx

  • Strongwoman schreef:

    Hoi Pascal,

    Zou het kunnen dat je last hebt van P.T.S.S. verschijnselen? Dan is het nl. goed mogelijk dat je zo nu en dan de dingen herbeleeft, ik heb er zelf nog last van vanwege een trauma in het verleden, heb zelf P.T.S.S. (en O.C.S.), ben nu 51 en ben heel trots op wat ik allemaal heb bereikt, maar voor een ander kan dat veel minder duidelijk zijn omdat een ander daar geen strijd heeft meegemaakt.

    Ik vind het ook lastig dat mijn beste (bijna enige) vriendin geen contact meer wil met mij, maar ik wil door al doet het pijn en ik ga door omdat ik geloof in mezelf. Het enige waar ik een keus in heb is de keus die ik zelf heb, ik denk dat dat ook mijn kracht is.

    Sterkte! Enne.. geef het een plek en huil er om, en krabbel dan weer overeind.. je hebt zoveel te bieden als uniek mens. 😉

  • Lisa schreef:

    Ik wil ook eindelijk eens van mijn verleden af. Vooral van die dromen die ik nog steeds heb over mensen van in het verleden. Die mensen zijn er nu niet meer dus ik ben het ook beu om aan hen te denken.

    Voila

  • Marian schreef:

    Hai Didi,

    Bedankt voor je reactie!!
    Het blijft moeilijk om positief te blijven voor mij, niemand snapt me en de hulpverlening bij GGZ laat het ook afweten. Zit al anderhalf jaar te wachten tot ik aan de beurt ben voor een emotieregulatie therapie.

    Liefs

  • Sivan schreef:

    Hi, mijn naam is Sivan. Beginnen bij het begin en loslaten, tja… er was eens… dat ben ik dus een jonge vrouw verliefd op een mooie man uit een ander land. Verhuisd naar het buitenland veel geduld gehad met het samen waarmaken van DE droom, nou je raadt het al na 40 jaar zijn we uit elkaar gegroeid en gescheiden. Wat mij pijn doet en moeilijk los kan laten is de naiviteit die in mij zat al die jaren. Loyaal zijn aan die ene man. Waarom blijf ik zo hangen in die cirkel wat heb ik niet goed gedaan?
    Welnu, ik heb mezelf een kado gedaan, ik ben bezig om MIJN droom waar te maken.
    Door middel van te accepteren, en mijn ex het beste te wensen maar zonder mij.

  • Didi schreef:

    Hoi Marian
    Waarom niet andere dingen proberen in tussentijd? shiatsu, personal coaching, massages, meditatie, mindfullness, yoga… werkt bij mij allemaal therapeutisch. Het maakt je zelfzekerder, rustig, helder, sterker…
    Het proberen waard.
    Sterkte
    Didi

  • ada schreef:

    Bekijk je verleden eens van een afstand. In meditatie kan je vanuit je ziel leren kijken. We zijn niet ons verleden.

  • Eef schreef:

    Ik wil mijn ex loslaten. Hij vond me altijd gedoe. Als er iets was of ik voelde me niet lekker in mijn vel vond hij me gedoe. Daardoor ging ik op mijn tenen lopen en alles geforceerd doen. Door deze vervelende relatie ben ik onzeker geworden in mijn huidige relatie. Ik wil dat het verleden verleden is en dat ik het loslaat. Ik ben klaar met het verleden en wil me voluit kunnen richten op mijn toekomst met de allerliefste en leukste man die ik nu heb. Ik wil niet mijn verleden zijn. Ik ben NU

  • tanja schreef:

    ik blijf hangen in het verleden ik heb het gevoel dat ik daar eerder ben geweest

  • Freddy schreef:

    Hoi,
    Mijn vrouw en ik hebben net een moeilijke tijd achter de rug. En zijn er samen uit gekomen het was een woelige tijd en ben er persoonlijk niet erg trots op. Verwijten kwamen van beide kanten en op bepaalde ogenblikken zegt men dingen in het heetst van de strijd waar men achteraf spijt van heeft. Niettegenstaande heeft het ons op een bepaalde manier ook dichter bij elkaar gebracht. Ik zelf heb het verleden een plaats gegeven en eruit geleerd. Voor mijn vrouw loopt dit wat moeilijker in die zin dat zij hooggevoelig is en het verleden moeilijk kan afsluiten. Ik weet dat zij zelf de kracht en de balans moet vinden om dit te leren afsluiten. Ikzelf zou haar daar graag in willen helpen maar weet niet goed hoe? Iemand tip of advies.

    Dikke merci alvast

  • Simone schreef:

    Hallo Anja,

    Soms ervaar ik het verleden als een dolle bloedhond die mij in de nek bijt en niet los laat. Soms is het verleden te veel om op te lossen.

    Ik heb hier mee leren leven. Deze dagen probeer ik zo rustig mogelijk te leven niet te veel te bewegen zeg maar.
    Met rustig leven bedoel ik, geen beslissingen nemen, geen spannende dingen te ondernemen, mezelf niet uitdagen, goed voor mezelf zorgen en blijven ademhalen.
    Wachten tot de bloedhond moe wordt en zijn beet verslapt en loslaat van uitputting.
    Deze dagen probeer ik de bloedhond te negeren en zo min mogelijk aandacht te geven. Na een dag of 3 laat hij los.
    Een paar dagen bijkomen en ik ben weer de pure powervrouw. Dit bedoel ik niet cynisch, dit meen ik echt.

    Dank je wel voor je mooie site.

  • Antonia schreef:

    Vele keren heb ik ook dat gevoel zoals bij u.

  • Sensitief schreef:

    Beste Anja,

    Ik herken wat u schrijft, ook ik leef in het verleden, ook in het verleden leefde ik in het verleden.
    En op een dag in de toekomst leef ik vandaag, wat dan weer het verleden is.
    Ook ik ben hoogsensitief en loslaten is iets wat ik absoluut niet weet te doen, een kundigheid die ik zeer graag zou bezitten/leren.

    Bedankt voor uw schrijven, zonder poespas en duidelijkheid.

    Een warme groet van een sensitiefje uit Nederland

  • Femke schreef:

    Mooie blog. Ik wil mijn voormalig beste vriendin loslaten. Zij heeft mij meermaals tijdens mijn eerste zwangerschap een mes in de rug gestoken. Me laten vallen als een baksteen, niet op mijn babyshower komen etc. Vaak ook geprobeerd met haar hierover te praten. Nu zij zelf zwanger is verwacht ze ineens dat wij allemaal voor haar klaarstaan, haar nieuwe bestie heeft nu zelfs een babyshower georganiseerd! Ik kan nu of heel rancuneus zijn en niet komen opdagen en haar en haar zwangerschap negeren, of ik kan alles uit het verleden loslaten (wat erg moeilijk is), bedenken dat zij toen niet kon snappen hoe ik me voelde tijdens de zwangerschap en me opstellen als begripvolle vriendin. Ik wil zo graag alles loslaten, maar bij de gedachten dat ze dan overal “makkelijk” mee wegkomt maakt me zo boos!

  • simone schreef:

    het verleden loslaten, je bent gemaakt uit je verleden, en leeft in het heden, toekomst ken ik nog niet. Het gebrek aan vertrouwen, liefde en er mogen zijn… dit zijn vaak de triggers in mijn leven nog. Ben bijna 65 maar nog spelen die zaken, ondanks dat ik zoveel liefs om me heen heb… daar wil ik aan werken…:))) lieve groetjes Simone

  • Leentje schreef:

    Ik kan niet meer, voel me leeg, op, eenzaam, verloren, kapot, heel moe en verdrietig

  • N schreef:

    Geweldig gezegd.. Ik hoop dit ook te leren.
    Nog advies?!

  • Monique Hermans schreef:

    Ik begrijp je best

  • Monique Hermans schreef:

    Zo voel ik me ook nu nog meer met de feestdagen ik heb er genoeg van!

  • Cindy schreef:

    Ook ik ben zoekende naar hoe het verleden los te laten teveel mee gemaakt al heel wat therapie gehad maar nog geen gouden tip…

  • Heidi schreef:

    Ik wil graag het verleden van een 11 jarig meisje loslaten. Op dat moment ben ik gevormd zoals ik nu als 48 jarige vrouw ben. Een onzeker, bang, niet in staat is om samen te wonen met andere, vrouw die zichzelf niet lief vind, en niet van haar zelf houd. Ik heb zoveel lieve mensen op me heen tegenwoordig en die altijd klaar voor me staan maar ik blijf hangen in het verleden. Ik ben er klaar mee en wil dat alles een plekje kunnen geven en loslaten. Dan kan ik wellicht met mijn leven beginnen…

  • Anja schreef:

    Lieve Heidi, ons zelfbeeld wordt voor een groot deel in onze kindertijd bepaald. Door alle ervaringen die we toen hebben gehad. Het blijven hangen in het verleden dient je echter niet. Ik begrijp heel goed dat je alles een plekje wilt geven. Download zeker het werkblad hierboven; dat kan je al een goed stuk op weg helpen om los te laten wat jou niet meer dient.

  • kamil schreef:

    Beste Freddy, Ik herken het dat jij haar wil helpen maar daarvoor zal je moeten wachten tot zij zichzelf daarvoor open stelt.

  • Heidi schreef:

    Hoi Anja,
    Het is gewoon moeilijk om alles een plekje te geven. Het lijkt wel dat er steeds meer issues naar boven komen.
    Ik heb het werkblad gedownload en ga er zeker mee aan de gang, en proberen alles wat idd niet meer dient los te laten.

  • Anja schreef:

    Bereidheid is de eerste stap. Die heb je nu genomen. Én je hebt de tweede stap genomen door het werkblad te downloaden. Stapje voor stapje raak je er. Ik wens je veel Moed, Zachte Kracht en Liefde.

  • sille schreef:

    op papier zetten is een goed idee
    je kan er woorden opschrijven dat je niet kan zeggen
    je kan er zeggen dat je voor je iemand zag dingen stuk slagen toen het hem teveel werd en nog zoveel meer

  • Inge schreef:

    Vooral verwarrend, koester ik het hechtingsproblemen vanaf mijn 4de jaar niet? Heb verlatingsangst/bindingsangst, veel verliezen (vader,moeder,beste vriendin,man) helpt ook niet. Ik had een leuke vriend. Ik was verliefd, hij niet. Bang om hem kwijt te raken, vind hem oprecht leuk en hij geeft mij positieve energie!

  • Eddy schreef:

    4 jaar geleden heb ik mijn huis noodgedwongen moeten verkopen door een scheiding alleen besef ik nu 4 jaar na datum dat ik het huis te goedkoop heb verkocht gehad. Alleen was ik toen een regelrechte wrak en was ik mentaal niet helder om alles in te zien met gevolg dat het mij nu enorm achtervolgd en mij slapeloze nachten bezorgt!

  • >