Als er één ding is dat je echt kan tegenhouden om je leven ten volle te leven, dan is het wel perfectionisme.

Heel lang was ik ervan overtuigd dat perfectionisme een goede eigenschap was. Ik ging er prat op dat ik een rapport schreef, het nakeek op de minste onregelmatigheid, het herschreef, er een slapeloze nacht overheen liet gaan en het vervolgens de dag erna voor de tweede keer herschreef.

Wat maakte het uit dat ik er uuuuren langer over deed dan redelijk was geweest. En eerlijk is eerlijk: echt vrolijk werd ik er niet van.

Inmiddels ben ik – na een lange weg – gelukkig van mijn perfectionisme verlost. De ontdekkingen op deze weg heb ik hieronder in 5 tips neergeschreven.

 

Tackle je perfectionisme

 

1.   Onderzoek welk het échte probleem is.

Perfectionisme gaat niet over je voorliefde om alles mooi en netjes te hebben. Waar het wel om gaat is angst. Angst om fouten te maken, angst om anderen teleur te stellen, angst om te falen, angst om succes te hebben.
De volgende keer dat je in een oneindige cirkel rond je klus heen aan het draaien bent, ga dan eens voor jezelf na waar je nu eigenlijk zo bang voor bent. Ga gerust dieper graven om een antwoord op deze vraag te vinden. Je zal verbaasd zijn over het antwoord.

 

2.   Stel een deadline

Wanneer je een deadline hebt, en je belooft jezelf je eraan te houden, heb je één van de sleutels in handen om de perfectionist in jezelf koest te houden. De tikkende klok zal ervoor zorgen dat je aan het werk blijft en niet naar de details op zoek gaat die niemand zal opmerken.
Een heel simpele manier om hiermee te werken is je wekker op een half uur zetten. Gedurende dat half uur blijf je stevig aan het werk totdat de tijd voorbij is. Dan stop je met eender wat je aan het doen was. Het heeft mij in ieder geval geholpen om beter gefocust te blijven.

 

3.   Think Wabi-Sabi

Wabi-Sabi is een Japanse levensfilosofie die staat voor eenvoud en rust. Wabi-Sabi houdt in dat je accepteert dat alles constant in verandering is. Het is de prachtige perfectie van het imperfecte. Het is als het bloemboeket met die ene uitstekende bloem of het schoonheidsvlekje op je wang.
Maak tijd om op zoek te gaan naar wabi-sabi in jouw omgeving, naar de schoonheid van het onvolmaakte.

 

4.   Omarm jezelf

Jaren geleden was er een moment waarop ik ineens een magische formule ontdekte om mijn perfectionisme voor eens en voor altijd aan te pakken: zelfacceptatie. Als je jezelf accepteert, heb je geen oordeel meer over jezelf en haal je de druk van de ketel. En ik kan je verzekeren: het leven voelt veel lichter voor me aan, nu ik niet meer perfect hoef te zijn van mezelf!

 

5.   Schakel je vriendin in

Heb je nog steeds een onaangename kriebel in je buik omdat je innerlijke perfectionist in je oor blijft schreeuwen over dat kleine akkefietje? Dan kan je dit hulpmiddeltje gebruiken om de vraag te beantwoorden “ben ik mezelf gek aan het maken of moet ik dat detail toch aanpassen?”
Vraag aan een vriendin om het resultaat te bekijken. Vertel niet waar ze naar moet zoeken, vraag gewoon of ze iets vreemd opmerkt aan het resultaat. Als ze het detail opmerkt, heb je een goede reden om het aan te passen. Als ze het niet opmerkt, laat het dan los!

 

Voila, en nu plaats ik dit imperfecte artikel op de website. Het is helemaal OK in zijn imperfectie!

Hoe ga jij met je perfectionisme om? Deel het met de andere Pure PowerVrouwen in het reactieveld hieronder!

Op jouw succes!
Anja

  • Johan schreef:

    Perfectionisme als remedie tegen angst is inderdaad geladen met negatieve energie. Perfectie daarentegen als levensfilosofie waarbij men telkens het onmogelijke probeert te bereiken, laat je toe inzichten te verwerven en paden te bewandelen enkel weggelegd voor de goden. Als je voor dit levenspad kiest, kies je voor mentale eenzaamheid en zéér hard werk, maar uiteindelijk loont het de moeite. Een leven vol begrip, inzicht, acceptatie, vrijheid, balans, vrij van angst, …

  • Raquel schreef:

    In mijn werkgebied heb ik dit probleem ook heel erg. Je wilt altijd perfect presteren, perfect je werk afleveren, en dit alles ook nog eens voor een bepaalde deadline. Als er dan nog ergens een klein foutje in sluipt, wat je over het hoofd gezien hebt, dan ben ik vaak heel kwaad op mezelf en begin ik nog meer te stressen.
    De maatschappij verwacht gewoon de perfectie en daarom is het zo moeilijk voor veel mensen om hier niet over te stressen… Vaak word je ook gewezen op je imperfectie, maar hoor je weinig appreciatie voor wat je al verwezenlijkt hebt. Dat maakt het soms frustrerend en je blijft daardoor in die vicieuze cirkel van “presteren-stressen-twijfelen”…

  • Jannie Maasdam schreef:

    Mijn perfectionisme had te maken met de angst om “door te mand te vallen” en niet goed genoeg te zijn. De realisatie wat het me kostte om steeds maar niet aan projecten te beginnen of af te maken, heeft gemaakt dat ik deze cirkel kon doorbreken. Ik heb een lijst gemaakt van wat het me zou opleveren, als ik niet zo perfectionistisch zou zijn….beweging, fun, vrijheid en ruimte om te leren. Inmiddels een paar successen behaald en die uiteraard voluit gevierd. Leve de Wabi Sabi filosofie. Dank je wel!

  • Maud schreef:

    Hallo Anja,
    Wat herkenbaar! Ik werd ook door mijn perfectionisme gehinderd. Ik bleef altijd maar in mijn hoofd verbeteren en corrigeren en durfde niks uit te voeren omdat het plan eerst “perfect” moest zijn… Totdat iemand me vertelde dat ik gewoon kon beginnen met het schrijven of maken van een CONCEPT. Wat een bevrijding 🙂
    Nu, met jouw tips erbij, gaat het helemaal goed komen!
    Thanks!

  • >